Obezite Cerrahisinden Sonra Kilo Alımında Tuz İsteğine Dikkat!

Obezite cerrahisi öncesi tuzlu gıdalara aşeren hastaların ameliyattan sonraki iki yıl içinde kilo geri alma riski, gıda seçimi olmayanlara göre daha fazla görünüyor! Bu bulgulara Johns Hopkins Üniversitesi araştırmacıların yeni çalışmasında ulaşıldı.

Yıllık Amerikan Gastrointestinal ve Endoskopik Cerrahi Derneği 2019 toplantısında sunulan 133 hastalık çalışmaya göre, bu hastalar ameliyattan sonra daha fazla psikososyal desteğe ihtiyaç duyuyorlar. 

Obezite cerrahisinden sonra geri kilo alımı tatsız ama olası bir sonuç. Genellikle de ameliyattan sonraki 1 veya 2. Yılda başlıyor. Kilo geri alımının nedenleri tam olarak net değil ama cerrahi, fizyolojik, psikolojik ve davranışsal faktörler rol oynuyor olabilir. Bariatrik cerrahi, en azından ameliyattan sonraki erken dönemde tad alma duygusunda da değişikliklere yol açsa da, zamanla hastalar ameliyat öncesindeki tad tercihlerine dönebiliyorlar. 

Çalışmada 109’u Roux-en-Y gastrik bypass, 24’ü de sleeve gastrektomi geçiren hastalar en az 2 yıl süreyle izlendi. Hastaların ameliyat öncesindeki tad tercihleri belirlendi. Ameliyattan sonraki iki yıldaki kilo geri alımları izlendi. Tad seçimi olmayanlara göre tatlı seçenlerde 5.5 kilo geri alımı izlenirken, tuzlu tercih edenlerde bu rakam 6.1 oldu. Araştırmacılar kilo geri alımının beyindeki ödül kontrol merkezinin aktivasyonu ile ilgili olabileceğine inanıyor. Önceki bir çalışmada (Surg Endosc 2016;30[3]:892-898) cerrahiden sonra tuzlu gıdalara karşı yükselmiş, tatlılara karşı ise azalmış bir beyin ödül merkezi aktivasyonu saptanmıştı. 

Özetle, bir hasta ameliyattan önce tuzlu gıdaları tercih ediyorsa, ameliyattan sonra tuzlu gıdalara karşı beyin ödül aktivasyon seviyesi yükseliyor ve bu nedenle tuzlu gıdalar tüketmeye daha eğilimli oluyorlar. Tad seçimi gibi değiştirilebilir risk faktörlerinin taranması ve mutlaka ameliyattan önce bariatrik diyetisyen veya bariatrik psikolog konsültasyonu ameliyattan sonra geri kilo alımı riskini belirlemek için önemlidir.

Kaynak: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31376009